Juli 2017
Praktische verdediging tegen een mesaanval
Zo, de zomer is begonnen, we kunnen weer lekker buiten trainen! En we kijken terug op een mooi seizoen met een coole workshop van Lydia sensei inclusief gelebandexamen (de links in dit stukje verwijzen naar fotoalbums), een inspirerende gastles van Beth sensei en een geslaagd karatekampeerweekend (hiernaast alvast één foto, meer binnenkort). Van het weekend met Lydia sensei hieronder een verslagje van Dunja.
Binnenkort gaat er weer een Leidse delegatie naar de zomerweek in Preddöhl en voor je er erg in hebt, is het alweer tijd voor de strandtraining en het begin van het herfstseizoen. Sssstt… Dat wordt vast ook leuk, maar laten we eerst maar eens flink van de zomer genieten 🙂
Veel plezier dus!
Corinna
Nieuws, filmpjes en links
Zoals gezegd starten we het nieuwe seizoen met de traditionele strandtraining: woensdag 23 augustus. Zaterdag 26 augustus start de kennismakingscursus (bij voldoende aanmeldingen op de 21e) en woensdagavond 6 september houden we de gratis instaples. Op 11 en 12 november komt Lydia Lang sensei weer naar Leiden voor een trainingsweekend en om de jury voor te zitten bij de kyu-examens 🙂 Dit is net bekend, de uitnodiging volgt nog.
Het karatekampeerweekend werd deze keer opgeluisterd door een gastles kinesica (een methode die streeft naar natuurlijk bewegen) van Sietske Schoen. In deze video zie je een paar oefeningen terug, plus allerlei andere:
Vakantie is leuk, maar hoe moet het nou met je training? Vooral als je in de herfst eigenlijk best wel een nieuw kleurtje zou willen? En hoe zit het met het perspectief op de lange termijn, zeg tot je tachtigste? Je hoort mij niet zeggen dat 2000 trappen per week met gewichten aan je enkels de beste manier voor iedereen is, maar toch vond ik deze fijne overdenking van ds. Chris Thomas (ja hij is echt dominee, en één van de beste vechtkunstleraren die ik ken) even herkenbaar als inspirerend. Aan de achtergrond te zien is de video opgenomen toen hij vorig jaar met Hemelvaart in het Zwarte Woud was om een aantal dagen les te geven aan een flinke groep mensen van allerlei achtergronden – het is maar wat je vakantie noemt 😉
Je verwacht het misschien niet, maar in het Londen van de jaren ’30 was vrouwenzelfverdediging heel populair – als variété-act, maar toch. ‘Miss May Whitley’ gaf met een mannelijke partner jujutsudemonstraties die zeker wel een serieuze kant hadden en welbeschouwd behoorlijk feministisch waren:
‘Aha’ met Lydia Lang sensei
Mijn gi is nog maar net uit de was na een lekkere sparsessie tijdens de woensdagavondtraining, of ik sta op zaterdagochtend alweer in de beginkring, klaar voor de eerste van twee lange workshops met Lydia Lang sensei. Als ik in de kring sta, schieten twee gedachtes door mijn hoofd (vóór de meditatie, that is!): allereerst, wat is het toch éxtra fijn om lekker te komen trainen tijdens zo’n weekend zonder je druk te hoeven maken over een examen (en een paar ogen dat ook tijdens de workshop telkens net iets meer jouw kant op lijkt te kijken dan de kant van je buurvrouw die die dag geen examen doet). Twee: wat een goede traditie hebben we toch, dat zo’n fantastische docent als Lydia sensei twee keer per jaar helemaal naar Leiden komt om examens af te nemen, en ook nog eens tussen twee inspirerende trainingen in.
Want inspirerend bleken de trainingen zeker ook deze keer weer. Wie had gedacht dat ik de straatfasen nog eens zou gaan waarderen? Gecombineerd met banda y banda bood de zelfverdedigingsoefening mij althans weer nieuwe perspectieven: goh, als je met je V-stap toch zo lekker naast iemand staat (na diens slag afgewend te hebben en onderweg misschien nog wel een onderarm mee te hebben genomen), dan lijkt het helemaal zo gek nog niet om iemand nog eens van dichtbij te bewerken met wat empi’s en andere straattechnieken. Die zitten door het oefenen van de straatfasen dan toch best verrassend goed in mijn lijf.
Dit is overigens ook een van de dingen die ik zo leuk vind aan trainen met Lydia sensei: de combinaties en toepassingen van verschillende oefeningen die mij als gelebander telkens weer een aha-erlebnis geven (om in de stijl van de drietalige training te blijven). Bijzonder is ook de manier waarop ze de oefeningen opbouwt: van heel basaal naar telkens specifieker, zodat zowel wit als zwart er een uitdaging in vindt.
Zo leer ik toch heel vlot weer een heleboel tijdens zo’n weekend. Misschien toch niet zo’n gek idee om een volgend examen weer in overweging te nemen.
Dunja