Van de redactie
September 2014
Zo, dat was een mooie zomer, met behoorlijk wat trainingen in het park, twee strandtrainingen en niet te vergeten de vrouwenvechtkunstweek in Preddöhl. Over die laatste vind je hieronder een verslag van Laila en een uitgebreide fotorapportage in het fotoalbum.
Het lijkt saai, weer in de zaal trainen, maar het is toch ook een beetje thuiskomen. En het is lekker om weer twee keer per week te kunnen trainen en te merken dat je vorderingen maakt, qua techniek en conditie 🙂
Veel lees-, kijk- en vooral trainingsplezier,
Corinna
Nieuws en links
Eind deze maand komt Lydia Lang sensei naar Leiden om een workshop karate, zelfverdediging en Modern Arnis te geven (aanmelden kan nog) en de examens af te nemen. Kandidaten, nog een paar weken, zet ‘m op!!
De data van het arnisweekend in Leiden zijn intussen bekend: 8 en 9 november. Intussen is er al op zaterdag 20 september een workshop vrij sparren in Nijmegen bij Wendi Dragonfire hanshi. Een aanrader voor iedereen die beter wil leren sparren! Meer informatie vind je via de agenda.
Over sparren gesproken: wij wisten allemaal al lang dat ‘you fight like a girl’ geen belediging is. In dit filmpje laat Lucia Rijker zien waarom: ze blijkt harder te slaan dan een mannelijke bokser. En dat doet ze dus niet op spierkracht, maar op techniek en positionering (zei daar iemand ‘heupinzet’?). Goed kijken dus!
De titel van dit blog spreekt niet erg aan (‘Budo Bum’), maar hij heeft wel een erg goed stukje over Japanse titels, wat ze betekenen en hoe je ze correct gebruikt.
En tot slot, gewoon omdat het zo leuk is, dit klassieke filmpje van Bruce Lee die pingpongt met zijn nunchaku’s:
Preddöhl, juli 2014
Het is zo ver, Ivonne en ik zijn onderweg naar Preddöhl om deel te nemen aan de 3de internationale vrouwenvechtkunstweek, die zaterdag begint. Na de enthousiaste verhalen van Ilia sensei en Corinna sensei (die ook komen) kijk ik ernaar uit.
Begin van de vrijdagavond komen we aan in een uitgestorven dorp, met één kruispunt, een kerk en één kroeg. Linksaf, net voorbij de kerk, zien we een smalle oprit naar een huis. Het zou hier moeten zijn, maar we zien geen bord of aankondiging…. We lopen wat onzeker naar boven, is het hier wel? Op het erf staat een Nederlandse auto, een goed teken. En ja, daar staat ook Beth Holt (sensei), dus we zijn op het goede adres. Lydia Lang (sensei) komt te voorschijn en we krijgen een korte rondleiding. 
Wij zijn de eerste kampeerders, de verwachting is een vol terrein, dus genieten we extra van de rust, alleen op deze mooie plek. Of alleen… ineens hebben we een groep geiten in de tent! Achter ons lopen paarden en ezels, iets verderop een hoop bijzondere eenden (loopeenden) en kippen, we hebben konijnen, een varken, katten en honden gespot. Druk zat hier.
Zaterdagmiddag druppelen er steeds meer vrouwen binnen; sommigen gaan kamperen, anderen slapen in een pipowagen en velen hebben een bed geregeld binnen in het mooie gastverblijf. We zijn met ongeveer 50 vrouwen en meisjes uit verschillende landen en vechtkunststijlen bij elkaar. Vanuit onze dojo komen naast onze senseis ook Noortje en Jutta.
De week wordt geopend met informatie over van alles en nog wat. Daarna vertrekken we voor de eerste training in een sporthal in een dorp op ± 10 minuten met de auto. De zaterdagtraining was een introductie waar de vier trainers – Beth Holt kyoshi (Shuri Ryu-karate), Master of Tapi Tapi Gabriele Roloff (Modern Arnis), Lydia la Rivière-Zijdel sensei (Aikido) en simo Mascha Rohner (Kung Fu) – elk een stuk van de les verzorgden. 
Op zondag, maandag en woensdag volgden vier trainingen per dag, van elke stijl één. Dinsdag alleen arnis (hoera) en aikido, ’s middags kregen we ‘vrij’. Samen met Noortje en Ivonne bezocht ik Wittebergen en onderweg zagen we een paar prachtige kraanvogels. Noortjes dag kon niet meer stuk! Op donderdag werd één afrondende training gegeven door Beth sensei, master Gaby en simo Mascha. Na de lunch volgde de ‘evaluatie’ waarin dankwoorden werden uitgesproken (zakdoekjes uitgedeeld), cadeaus uitgereikt en Anne haar kata liet zien (meer zakdoekjes). En toen was het tijd om op te breken en richting huis te gaan, veel ervaringen rijker.
Ik heb heel wat zweetdruppels laten vallen, veel gelachen en gezwoegd over leuke, maar moeilijke technieken die er oh zo eenvoudig uitzien als de trainer het voordoet, nieuwe technieken en trucs aangeleerd (en weer vergeten), leuke slagen en blocks met de bo/long stick, grappige maar effectieve trucs, aanpassingen en combinaties met arnisstokken, polsbevrijdingen en verdedigingen tegen aanvaller (met of zonder wapen) met een paar simpele en vooral ontspannen handgrepen, nieuwe klemmen en worpen, sparren op afstand (heel fijn) of harmonieus (duidelijk dat niet alle stijlen dit kennen) en ook met volle inzet, en nog veel meer leuke dingen die ik niet meer weet…
Naast de trainingen was er veel gezelligheid, (te veel) lekker eten en drinken, kampvuur, 
elke ochtend om zeven uur werd er Qi Gong aangeboden, één avond kon je wandelen met de sledehonden, regelmatig werd er paardgereden of Feldenkrais te paard beoefend, we kregen op twee avonden een diashow en uitleg over de Lydia Zijdel Foundation en over het project Preddöhl International, dus genoeg te doen ook buiten het sporten.
Al met was het een geweldige ervaring! Voor mij als wittebander een buitengewone kans om met zoveel hogerebanders te mogen trainen. Over twee jaar is er weer een kans om deel te nemen aan dit prachtige arrangement. Ik hoop er dan weer bij te zijn, samen met velen van jullie!
Laila