Zomer 2020
Het is al even geleden dat ik voor het laatst een nieuwsbrief gemaakt heb (ik heb het even opgezocht, dat was in 2002 en 2003, samen met Marg). Leuk om weer eens te doen!
Ook al leven we in interessante tijden*, gelukkig kunnen we de vechtkunst met elkaar blijven delen en doorgeven. Mijn eigen ervaring met vechtkunst tijdens de lockdown is dat ik veel preciezer word in mijn basistechnieken, voetenwerk, alignment en vorm. Deels omdat ik niet word afgeleid door mijn partner/aanvaller, en deels omdat ik mezelf zie op het scherm tijdens de zoomtrainingen en mezelf dus meteen kan corrigeren.
In deze nieuwsbrief een stukje van Iris en wat stukjes en een filmpje van internet. Nieuw: ‘uit de oude doos’. Omdat ik denk dat het ook voor de nieuwere vrouwen wel leuk is om te zien wat er de afgelopen meer dan een kwart eeuw zoal gebeurde en uitgewisseld werd in onze dojo.
Veel leesplezier!
ilia
( * ‘Dat je in interessante tijden mag leven’ zou een oude Chinese vervloeking zijn, maar waarschijnlijk is het een 20ste-eeuws verzinsel)
Zelfverdediging voor vrouwen
Zelfverdedigingslessen voor vrouwen blijven actueel. In de jaren ’70 en ’80 waren deze er volop, na de eeuwwisseling zakte het langzaam in.
Deze vrouw vertelt waarom ze niet wil wachten totdat mannen ophouden met seksueel geweld, maar zelf het heft in eigen handen neemt en op cursus gaat.
Wen-do
Ik ben zelf mijn carrière in de vechtkunst begonnen met Wen-do, de specifiek voor vrouwen in de sixties ontwikkelde zelfverdedigingsstijl (de naam komt van ‘women’ + ‘do’).
Aan het eind van de cursus sloegen we een plankje door. Wat voelden we ons allemaal stoer en sterk!
‘Don’t leave it hanging’
Oftewel, let op wat je andere hand doet. Brian Johns, leraar Modern Arnis in Canada, kennen sommigen van ons van een workshop in Hamburg. In dit filmpje laat hij zien waar je op moet letten bij verdediging tegen slag 2. Op dit moment lastig om te oefenen, maar wel goed om eraan te worden herinnerd dat je altijd aandacht moet besteden aan ‘de andere hand’ (in dit geval je eigen stokhand). De aanvaller kan die tegen je gebruiken.
Leven in lockdown: kracht uit karate
Het is woensdagavond en ik haast me door het avondeten heen. Ik ren naar boven om mijn gi aan te trekken, vervolgens rol ik beneden mijn yogamat uit, zet ik de iPad klaar en verzoek ik vriendelijk aan de Huisgenoot om stil te zijn. Om 19.40 kijken 9 karateka’s mij aan via Zoom. Het is inmiddels april en na de start van de lockdown is er gelukkig nog één aspect van het leven redelijk herkenbaar: karate.
De kring, even een rondje over hoe het gaat en dan beginnen we zoals altijd met opwarmen, spierversterking en rekken. Die spieren hebben zich goed verstopt onder hapjes en drankjes. Dan bewegen we (relatief) moeiteloos door naar karate. Ik pruts met mijn standen: lopen in zen kutsu dachi in je eigen woonkamer is uitdagend. De poes loopt nietsvermoedend in de weg en wordt onderuit geschoffeld. Er wordt met arnisstokken gezwaaid: ik neem bijna mijn eigen boekenkast te grazen. En ondertussen kijkt de overbuurvrouw met een wijntje in haar hand gezellig mee in mijn woonkamer! Volgende keer toch de gordijnen wat beter dichtdoen.
Na een uur prutsen, zweten en af en toe frustratie heb ik toch weer fijn getraind. Wat karate in de dojo biedt, kan ook thuis: een stukje stabiliteit, een rustpunt, even bezig met het lijf. Maar ik kan niet wachten tot de échte training!
Iris
De buitentrainingen
Sinds midden mei mag er buiten worden getraind. Zodra het weer het toeliet zijn we dus enthousiast overgestapt van zoom-trainingen naar live, met 1,5 m afstand, op een redelijk stukje gras met beschutting tegen zon en wind in de Tuin van Noord. Een fijn weerzien na ruim twee maanden alleen maar computerschermen met kleine beeldjes! Klik hier voor het fotoalbum.
Op 6 en 7 juni zou Lydia Lang sensei weer uit Duitsland komen om uitgebreid les te geven en examens af te nemen. Helaas kon dat niet doorgaan. Maar we wilden toch graag wel uitgebreid trainen samen en daarom hebben wij – de Leidse senseis – elk 2 uur les gegeven. Er blijkt heel veel mogelijk, ook op afstand: sparoefeningen, arnis, en natuurlijk kihon (basis) en kata. Lesgeven en corrigeren wordt makkelijker en trainen wordt leuker als je het samen kunt doen en elkaar kunt inspireren. Klik voor het fotoalbum.
Uit de oude doos
Van 1996 tot 2009 hadden we een papieren nieuwsbrief die 2x per jaar verscheen, in de lente en in het najaar. Ik heb ze nog allemaal en het leek me leuk om er wat stukjes uit te kopiëren voor jullie. De komende tijd zal er dan steeds een stukje van vroeger verschijnen hier.
Deze keer een verslagje van het kampeerweekeind van 1996 door Miek. Leuk om te lezen dat we toen ook de stance form deden met Inge sensei.
Verslag zomerweek 1996 uit de oude nieuwsbrief
Het boek dat in het stukje wordt genoemd staat in mijn boekenkast – ik gebruik er weleens een tekst uit voor een meditatieve winterles of andere gelegenheid. Als je interesse hebt, kun je het van me lenen.
De nieuwsbrief is in Leiden begonnen toen we de vereniging hadden opgericht (1996). Tussen 1989 en 1996 werkten we met losse informatie die in de dojo werd uitgedeeld, en we kregen de Amsterdamse nieuwsbrief (de Shuri-dojo in Amsterdam dateert van 1984).
Enerzijds was de nieuwsbrief handig voor de praktische informatie, want dit was nog voordat we internet hadden: achterop de nieuwsbrief stond altijd de actuele ledenlijst met telefoonnummers. Verder drukten we de roosters van de zondaglessen af, de agenda met data voor workshops en er stonden bijna altijd een of meer verslagen van speciale trainingen, workshops en kampeerweekeinden.
De laatste jaren was de nieuwsbrief bestemd voor alle Shuri-dojo’s onder sensei Dragonfire. In de praktijk toch vooral een Leids product. De laatste papieren nieuwsbrief verscheen in najaar 2009. Corinna sensei is toen 4x en later 3x per jaar een digitale nieuwsbrief gaan maken. Vanaf 2013 zijn de digitale nieuwsbrieven allemaal nog op onze website te vinden (scrol naar onderen, daar vind je de links).
Uit een nog veel oudere doos
Gesprekjes met Choki Motobu (1936)