Nieuwsbrief Daidokan Karate Leiden januari 2024

Januari 2024

Zo, dat was een lekker rustige kerstvakantie met slechts twee vrije trainingen, en dan kunnen we er nu weer tegenaan! Zondag 7 met onze bruinebander Nikki en woensdag 10 met de meditatieve midwinterles van Ilia sensei, die weer iets bijzonders voor ons in petto heeft. Wat is dat, de meditatieve midwinterles? Voor wie het nog niet weet plaats ik even een link naar Marthes verslag van vorig jaar. Als je dat leest, realiseer je je ook hoe fijn het is dat we weer samen kunnen trainen en hoe ontzettend afzien het was toen dat niet kon. Tijdens de pandemie heeft onze dojo meer dan een jaar geen nieuwsbrief uitgebracht omdat we echt alleen maar met overleven bezig waren, met online-trainingen en anderhalvemetertrainingen en ontzettend veel andere toestanden. Nou, dat hebben we gehad.

Om het winterseizoen in de dojo echt compleet te maken komt er binnenkort een dojofilmavond 🙂 Het afgelopen halfjaar hoefden we ons ook niet te vervelen, want langzamerhand komen de vechtkunstactiviteiten overal weer op gang. Zo waren er mensen uit onze dojo bij de Seven Masters in Den Haag en bij Women Do Karatedo in Zoetermeer. Van dat laatste doet onze gelebander Julia hieronder verslag. Een van de docenten van die dag, Annelies Bouma sensei (6e dan Wado Ryu-karate), gaf in november een gastles in onze dojo. Een week later was er een mooie delegatie Daidokan-karateka’s bij de winterworkshop van de Berlijnse Shuri’s. De links gaan naar de fotoalbums.

Hieronder vind je verder informatie over het komende seizoen, zoals altijd wat filmpjes over vechtkunst, en een paar highlights uit Ilia senseis Shuri-archief.

Veel lees- en kijkplezier en tot trains,

Roek

Nieuws, filmpjes en links

De instaples houden we op 31 januari. We geven ook weer een kennismakingscursus op drie zaterdagochtenden, die begint op 20 januari. De data van de Frühlingslehrgang, oftewel de voorjaarsworkshop in Berlijn, zijn nog niet bekend. Waarschijnlijk kan Lydia Lang sensei in mei niet naar Leiden komen, maar is er dan wel een workshop en kyu-examens; meer informatie volgt nog. We plannen hoe dan ook weer een gastles in juni.

Professor Wally Jay (1917-2011) was de grondlegger van Small Circle Jiu Jitsu. Hij had een vruchtbare samenwerking met Professor Remy Presas (1936-2001), de grondlegger van Modern Arnis zoals wij dat ook beoefenen, en George Dillman sensei (1942), de wegbereider van het steeds populairdere kyusho-jitsu. Onze vechtkunst heeft aan alle drie veel te danken. In dit interview legt Wally Jay uit hoe het met die kleine cirkels zit en laat hij gelijk zien dat je niet sterk hoeft te zijn om je tegenstander alle hoeken van de zaal te laten zien 🙂

Vooral voor de mensen die met sixcount bezig zijn (maar leuk voor iedereen!) is dit filmpje van de onnavolgbare Remy Presas. Sommige dingen doen we intussen echt anders omdat het nu eenmaal een levende kunst is, maar het is nog steeds leuk om de grootmeester les te zien geven (‘… and rightaway I’ll boom like this! See?’). Niet alleen het dynamische voetenwerk maar vooral ook de legehandtoepassingen van sixcount zijn een feest voor het oog. Wittebanders: de forearm disarm zit er ook in 🙂

Het is alweer dik tien jaar geleden dat onze dojo aan de vechtkunstdemonstraties op de Japanmarkt deelnam. Er staan nog filmpjes van op youtube, inclusief de bunkai van kata wunsu the old-fashioned way 😀

Women Do Karatedo

Afgelopen oktober waren Esmée, een vriendin van Esmée en ik naar Women Do Karatedo, een workshopdag voor en door vrouwelijke karateka’s uit heel Nederland. In het begin voelde ik me daar een beetje een vreemde eend in de bijt. Samen met Maaike sensei uit Amsterdam waren wij de enigen met zwarte gi’s tussen wel honderd witte, dus dat viel al lekker op, en de technieken en kata’s die wij kenden verschilden ook behoorlijk van de basiskennis van de rest van de aanwezigen, ook al hoorden die bij allerlei verschillende stromingen. Het was daarom extra leuk om met Maaike en Esmée voor de hele groep een demonstratie van taikyoku te geven. 🙂

Verder leek iedereen behalve wij het sporten als competitie te beschouwen. De hele dag ging het alleen maar over wedstrijden, topsport (inclusief blessures waar ik wit bij wegtrok, maar dat is het blijkbaar waard…?), medailles winnen enzovoort. Voor mij een complete ver-van-mijn-bed-show. In de pauze vroeg iemand me waarom wij een dojo met alleen vrouwen waren, ‘want sluit je jezelf dan niet uit?’ ‘Waarvan?’ vroeg ik onschuldig, maar daar gaf ze geen antwoord op. Omgekeerd trainde bijna iedereen hier juist voor het eerst met alleen vrouwen, maar dat werd nauwelijks onder de aandacht gebracht. De solidariteit en verbinding die ik in onze dojo ervaar, en de ruimte om kwetsbaar te zijn, werden niet gezocht of besproken.

Inhoudelijk waren de workshops wel echt de moeite waard. Het hoogtepunt was voor mij de les van Annelies Bouma sensei waarbij we losse technieken uit de kata pinan in zelfverdedigingssituaties leerden inzetten, oftewel goshindo. Je gebruikte de techniek om de aanval van je partner af te weren en liet daar vervolgens een counter en dan een klem of worp op volgen. Ontzettend leerzaam en leuk om te doen. Dit onderdeel sloot ook heel goed aan bij onze eigen training, zowel voor karate als voor arnis. Intussen heeft Annelies sensei ook een gastles bij ons gegeven die juist over sparren ging. Die les heb ik ook met veel plezier gevolgd, maar mocht ze nog een keer terugkomen, dan hoop ik dat ze zin heeft om ons die toepassingen van pinan bij te brengen. De kata heeft ze ons inmiddels al geleerd!

Julia